نیر پروتکل (NEAR Protocol) چیست؟

ارز دیجیتال نیر پروتکل یک پلتفرم اپن سورس است که هدف اصلی آن فراهم‌سازی امنیت در دارایی‌ها و هویت افراد ایجاد شده است. فناوری شاردینگ و اثبات سهام، مفید بودن این پروژه را به تایید می‌رساند. این پروتکل به صورت دایم متمرکز است و ارز دیجیتال آن دید توسعه دهندگان و کاربران شبکه را به سمت ولیدیتورها منعطف می‌سازدد. نیر پروتکل سادگی، غیر متمرکز بودن، مقیاس‌پذیری و کاربردی بودن را نیز در طراحی خود گنجانده است. در این پلتفرم بلاکچینی توسعه دهندگان قادر‌اند تا از سمت کاربر خود، تراکنش‌ها را امضا و پیش پرداخت انجام دهند. این ویژگی برای کاربران علاقه‌مند به شبکه‌های غیر متمرکز بسیار جذاب است.

ارز دیجیتال نیر پروتکل به توسعه دهندگان کمک می‌کند تا بتوانند برنامه و قرار داد هوشمند را بتوانند بنویسند و این کدنویسی تنها مختص برنامه‌های بلاکچینی نیستند. در ادامه این مطلب از صرافی فراچنج به معرفی کامل NEAR Protocol می‌پردازیم.

پروتکل نیر (NEAR Protocol) چیست؟

پروتکل نیر یک پلتفرم بلاک چین لایه ۱ است که با هدف سرعت بالا، هزینه پایین و ساده‌سازی ایجاد و استقرار برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) طراحی شده است. این پلتفرم با اتریوم، سولانا و سایر بلاک چین‌های لایه ۱ رقابت می‌کند. ویژگی کلیدی فناوری این پلتفرم، رویکرد آن به شاردینگ با نام «نایت‌شید» است. این ویژگی به گفته توسعه‌دهندگان، به شبکه اجازه می‌دهد تا تراکنش‌ها را سریع و ارزان پردازش کند.

تاریخچه نیر پروتکل:

پروتکل NEAR در ابتدا با نام «NEAR. ai» در سال ۲۰۱۷ توسط ایلیا پولو سوخین و الکساندر اسکیدنو تاسیس شد. هدف اولیه این پروژه کاوش در زمینه «سنتز برنامه» (توسعه خودکار نرم‌افزار توسط رایانه) بود. پس از تلاش برای ساخت این پروژه بر روی بلاکچین اتریوم، بنیانگذاران متوجه شدند که فناوری بلاکچین اتریوم برای تحقق کامل چشم‌انداز پروژه NEAR. ai کافی نیست.

در آگوست ۲۰۱۸، تیم پروژه شروع به توسعه شبکه NEAR کردند تا ابزارهای ساده‌تری را برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز مقیاس‌پذیر در اختیار توسعه‌دهندگان قرار دهند. پس از تقریباً دو سال، NEAR به طور رسمی در آوریل ۲۰۲۰ راه‌اندازی شد و آخرین مرحله از راه‌اندازی شبکه اصلی خود (فعال کردن انتقال توکن) را در اکتبر ۲۰۲۰ انجام داد. با راه‌اندازی موفقیت‌آمیز شبکه اصلی، امکاناتی مانند برنامه‌های غیرمتمرکز، اجرای قراردادهای هوشمند و تراکنش روی شبکه فراهم شد.

در سپتامبر ۲۰۲۱، این پروتکل «شب‌های ساده» را راه‌اندازی کرد که فاز ۰ فرآیند شاردینگ (تقسیم‌بندی) برای شبکه را آغاز کرد. بعد از آن در سپتامبر 2022 این پروتکل اعلام کرد که در حال پیشبرد فاز یک فرآیند شاردینگ است. در تاریخ ۳۰ ژانویه ۲۰۲۴، بنیاد NEAR با معرفی اعتبارسنجی بدون حالت، آغاز آزمایش برای فاز دوم شاردینگ را اعلام کرد. شاردینگ به اعتبارسنج‌های NEAR اجازه می‌دهد تا به جای نگهداری اطلاعات وضعیت به صورت محلی، مستقیماً از شبکه اطلاعات تغییرات وضعیت را بازیابی کنند. راه‌اندازی «جنگ‌های استیک IV: حمله تراکنش‌ها» در تاریخ ۱ فوریه ۲۰۲۴، برای تشویق مشارکت جامعه در آزمایش معماری شاردینگ جدید طراحی شد. انتظار می‌رود فاز دوم در ماه مه ۲۰۲۴ روی شبکه اصلی اجرا شود.

در مارس ۲۰۲۳، NEAR از «سیستم عامل بلاکچین» (BOS) رونمایی کرد که به عنوان لایه‌ای مشترک برای مرور و توسعه تجربیات وب باز سازگار با هر بلاکچینی طراحی شده‌است.

نسخه ۱.۳۶. ۰ نرم‌افزار هسته شبکه Nearcore در تاریخ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳ منتشر شد. این نسخه شامل تغییرات پروتکل (حذف پشتیبانی از شاردهای ثابت در چیدمان شارد)، ارتقای پروتکل (رای دادن به نسخه ۶۳ پروتکل)، ارتقای پایگاه اطلاعات (اضافات برای پشتیبانی از همگام‌سازی وضعیت) و تغییرات غیرپروتکلی بود. نسخه ۱.۳۶. ۵ نرم‌افزار هسته شبکه Nearcore در تاریخ ۳۱ ژانویه ۲۰۲۴ منتشر شد که «باگ مربوط به مدیریت شارد را که در صورت سوء استفاده می‌تواند منجر به خرابی گره شود، برطرف می‌کند.»

• توسعه نیر پروتکل:

پروتکل نیر در سال ۲۰۱۸ توسط دانشمندان کامپیوتر، الکساندر اسکیدانوف و ایلیا پولوشوخین در سانفرانسیسکو تاسیس شد، زمانی که مشکلات تراکم و مقیاس‌پذیری اتریوم برجسته شدند. اسکیدانوف پیش از این به عنوان مدیر مهندسی در MemSQL کار می‌کرد، در حالی که پولوشوخین در گوگل فعالیت داشت. در جولای ۲۰۱۹، تیم نیر ۱۲.۱ میلیون دلار سرمایه‌گذاری سری A را از چندین سرمایه‌گذار برجسته مانند Pantera، Multicoin، ACapital، Coinbase Ventures و Xpring ریپل دریافت کرد.

در اوایل سال ۲۰۲۰، نیر ۲۱.۶ میلیون دلار دیگر در فروش توکن به رهبری اندرسن هوروویتز جذب کرد. همچنین در سال ۲۰۲۰، شبکه اصلی خود را راه‌اندازی کرد که در ابتدا در حالت محدود بود، در حالی که تحت آزمایش‌ها و بررسی‌های امنیتی قرار داشت. در اکتبر ۲۰۲۰ به حکمرانی جامعه تبدیل شد و به اعتبارسنجی‌ها اجازه داد تا شبکه را بدون محدودیت‌های مرکزی اداره کنند. پل نیر به اتریوم با نام Rainbow Bridge در مارس ۲۰۲۱ راه‌اندازی شد.

در آوریل ۲۰۲۱، نیر فاز ۱ شاردینگ را معرفی کرد که با توزیع بار شبکه در چندین شارد، مقیاس‌پذیری را بهبود بخشید. بعدا در سال ۲۰۲۱، آرورا، یک ماشین مجازی اتریوم (EVM) ساخته شده بر روی نیر، برای ارائه سازگاری با اتریوم راه‌اندازی شد و به توسعه‌دهندگان اجازه داد تا دی‌اپ‌های اتریوم را روی نیر اجرا کنند. آوریل ۲۰۲۳ شاهد راه‌اندازی برنامه شتاب‌دهنده وب ۳ نیر هورایزن بود که برای حمایت از استارت‌آپ‌ها و پروژه‌ها در اکوسیستم نیر طراحی شده بود.

پروتکل نیر چگونه کار می‌کند؟

پروتکل نیر یک بلاک چین مبتنی بر اثبات سهام (PoS) است که با استفاده از راه‌حل شاردینگ خود به نام «نایت‌شید» قصد رقابت با سایر پلتفرم‌ها را دارد. نایت شید به نوعی با سیستم‌های شاردینگ سایر بلاکچین‌ها متفاوت است و تفاوت آن هم در این است که در هر شارد بخشی از بلاک بعدی ایجاد می‌شود که به این بخش چانک (Chunk)   می‌گوییم. این چانک‌ها در بلاکچین غیر قابل تغییر‌اند تا زمانی که تراکنش‌ها در آن نهایی شوند. در ادامه این بخش از مطلب نحوه کار هر بخش از پروتکل نیر را توضیح می‌دهیم.

نایت‌شید

شاردینگ یک معماری بلاک چینی است که به هر گره شرکت‌کننده در بلاک چین اجازه می‌دهد تا فقط زیرمجموعه‌ای کوچک از داده‌های پلتفرم را ذخیره کند. شاردینگ باید به بلاک چین اجازه دهد تا کارآمدتر مقیاس‌پذیر شود. در حالی که تعداد تراکنش‌ها در ثانیه را افزایش داده و کارمزد تراکنش‌ها را کاهش دهد. نایت‌شید به پروتکل نیر اجازه می‌دهد تا یک زنجیره داده واحد را حفظ کند، در حالی که محاسبات مورد نیاز برای حفظ این داده‌ها را به «قطعات» توزیع می‌کند. این قطعات توسط گره‌ها پردازش می‌شوند که داده‌ها را پردازش کرده و اطلاعات را به زنجیره اصلی اضافه می‌کنند. یکی از مزایای اصلی نایت‌شید این است که معماری آن امکان نقاط شکست کمتری را در زمینه امنیت فراهم می‌کند، زیرا گره‌های شرکت‌کننده فقط مسئول حفظ بخش‌های کوچکتری از زنجیره هستند.

پل رنگین‌کمان (Rainbow Bridge)

پروتکل نیر شامل برنامه‌ای به نام پل رنگین‌کمان است که به شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهد تا توکن‌های اتریوم را به راحتی بین اتریوم و نیر جابجا کنند. برای انتقال توکن‌ها از اتریوم به پروتکل نیر، کاربر ابتدا باید توکن‌ها را در یک قرارداد هوشمند اتریوم سپرده‌گذاری کند. سپس این توکن‌ها قفل می‌شوند و توکن‌های جدیدی در پلتفرم نیر ایجاد می‌شود که نشان‌دهنده توکن‌های اصلی است. از آنجایی که وجوه اصلی از طریق قرارداد هوشمند در ذخیره‌سازی نگهداری می‌شوند، این فرآیند زمانی که کاربر می‌خواهد توکن‌های اصلی خود را بازیابی کند، قابل برگشت است.

آرورا

این فناوری یک راه‌حل مقیاس‌بندی لایه ۲  بر روی پروتکل نیر است که برای توسعه‌دهندگان برای راه‌اندازی برنامه‌های غیرمتمرکز اتریوم خود در شبکه نیر در نظر گرفته شده است. همچنین آرورا با استفاده از فناوری کدنویسی اتریوم، ماشین مجازی اتریوم (EVM) و همچنین یک پل بین زنجیره‌ای است که به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد قراردادهای هوشمند و دارایی‌های اتریوم خود را به طور یکپارچه پیوند دهند. توسعه‌دهندگان می‌توانند از  فناوری آرورا برای بهره‌مندی از مزایای کارمزد پایین و توان عملیاتی بالای پروتکل نیر، همراه با آشنایی و شبکه برنامه‌های اتریوم استفاده کنند.

رویکرد پروتکل نیر برای کاربر

پروتکل نیر هدف دارد تا رویکردی کاربرپسند به بلاک چین برای کاربران خود ارائه دهد. یکی از روش‌ها پیاده‌سازی حساب‌های قابل خواندن توسط انسان است که به تعامل با استفاده از نام‌ها به جای آدرس‌های پیچیده کیف پول اجازه می‌دهد. کیف پول مبتنی بر وب آن با فعال کردن مدیریت مستقیم حساب از طریق یک رابط وب، دسترسی را ساده می‌کند و نیازی به دانلود نرم‌افزار اضافی را از بین می‌برد. سیستم کلیدهای دسترسی نیر، مجوزهای حساب را ساده‌سازی می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد تا تعاملات خود با دی‌اپ‌ها و قراردادهای هوشمند را به طور موثر مدیریت کنند.

برای توسعه‌دهندگان، نیر مستندات و مثال‌های گسترده‌ای را برای تسهیل فرآیند ورود به سیستم برای ایجاد دی‌اپ‌ها و قراردادهای هوشمند در بلاک چین خود ارائه می‌دهد. برای کاهش موانع ورود و تحریک نوآوری، نیر این منابع را فراهم می‌کند و جلسات منظم دفتر کار را از طریق NEAR DevRel برگزار می‌کند، جایی که توسعه‌دهندگان می‌توانند در طول توسعه به دنبال راهنمایی و پشتیبانی باشند.

کلام پایانی: