در بازار ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری و کسب سود از بازار بسیار مهم است. در این راستا روش و استراتژی‌های مختلفی وجود دارد که شما می‌توانید از یک بازار مالی سود کسب کنید. مدیریت سرمایه غیرفعال یکی از این روش‌ها محسوب می‌شود. این سبک از سرمایه‌گذاری نسبت به سرمایه‌گذاری به صورت فعال، بسیار ساده‌تر و کم هزینه‌تر است و علاوه بر این ذهن کاربر را به خود درگیر نمی‌کند. اما سوال مهم این است، این روش دقیقا چگونه کار می‌کند؟! ما در این نوشتار از فراچنج می‌خواهیم تا شما را با مدیریت سرمایه غیر فعال و اینکه چگونه می‌شود به کمک آن به کسب سود از بازار پرداخت آشنا می‌کنیم و در این رابطه چند نکته مهم را نیز بررسی خواهیم کرد. پس با ما همراه باشید تا در این رابطه اطلاعات مفیدی را در اختیارتان قرار دهیم.
مدیریت سرمایه غیرفعال چه مفهومی دارد؟
مدیریت سرمایه غیرفعال به اصطلاح به روشی اطلاق می‌شود که سرمایه‌گذار به صورت مستقیم در معاملات و سرمایه‌گذاری دست نمی‌زند و به جای آن، معمولا سرمایه‌اش را در صندوق‌ها یا ابزارهای مالی متنوعی قرار می‌دهد. در این رویکرد، سرمایه‌گذار به تحلیل بازار یا انتخاب ابزارهای سرمایه‌گذاری خود فرصت کمتری می‌گذارد و بیشترین تصمیم‌گیری‌ها و انتخاب‌ها به صورت اتوماتیک و براساس قوانین مشخصی صورت می‌پذیرد.
در مدیریت سرمایه غیرفعال، هدف اصلی از سرمایه‌گذاری، افزایش سرمایه به طور پایدار و کاهش ریسک است. این رویکرد معمولا برای سرمایه‌گذارانی مناسب است که می‌خواهند مخاطرات معاملات فردی را کاهش داده و به جای آن، به سرمایه‌گذاری در ابزارهای مالی گسترده و متنوع متکی باشند.
مزایای مدیریت سرمایه غیرفعال شامل کاهش هزینه‌های مربوط به معاملات فردی، تنوع بالا در سبد سرمایه‌گذاری، و کاهش نیاز به تحلیل و پیگیری مداوم بازارها توسط سرمایه‌گذار است. با این حال، این رویکرد ممکن است مناسبی برای سرمایه‌گذارانی باشد که تمایلی کمتر به مشارکت فعال در معاملات دارند و ترجیح می‌دهند تا سرمایه‌گذاری خود را به صورت خودکار و استراتژیک مدیریت کنند.
مدیریت سرمایه غیر فعال چه ویژگی هایی دارد؟
ویژگی‌های مدیریت سرمایه غیرفعال عبارتند از:
تنوع در سبد سرمایه‌گذاری:
در مدیریت سرمایه غیرفعال، سرمایه‌گذار به سهام، اوراق بهادار، یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری متنوع سرمایه‌گذاری می‌کند. این تنوع به کاهش ریسک مرتبط با نوسانات بازار و افزایش استحکام سبد سرمایه‌گذاری کمک می‌کند.
کاهش هزینه‌ها:
به دلیل استفاده از ابزارهای مالی متنوع و استراتژی‌های غیرفعال، هزینه‌های مرتبط با معاملات و نگهداری موجودی به طور کلی کاهش می‌یابد. این مزیت به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا عملکرد سرمایه‌گذاری خود را بهبود بخشند.
تخصیص منابع خودکار:
در مدیریت سرمایه غیرفعال، تصمیمات سرمایه‌گذاری به صورت اتوماتیک و بر اساس الگوریتم‌ها و قوانین مشخص صورت می‌گیرد. این باعث می‌شود که سرمایه‌گذار نیازی به تحلیل مداوم بازار نداشته باشد و تخصیص منابع به صورت خودکار انجام شود.
کاهش تاثیر احتمالی اشتباهات انسانی:
با حذف نقش انسانی در فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری، احتمال ورود خطاهای انسانی و تأثیر آن‌ها بر معاملات کاهش می‌یابد. این ویژگی می‌تواند به کاهش ریسک‌های مرتبط با تصمیمات انسانی در بازار کمک کند.
کمترین نیاز به پیگیری فعال بازار:
سرمایه‌گذار در مدیریت سرمایه غیرفعال کمتر نیاز به پیگیری فعال بازار دارد. این ویژگی مناسب برای افرادی است که تمایلی به مشارکت فعال در معاملات ندارند و ترجیح می‌دهند سرمایه‌گذاری خود را به صورت متناسب با استراتژی‌های اتوماتیک انجام دهند.
استفاده از تکنولوژی مدرن:
مدیریت سرمایه غیرفعال معمولا از تکنولوژی‌های مدرن و سیستم‌های کامپیوتری برای اجرای انتخاب‌ها و مدیریت سبد سرمایه‌گذاری استفاده می‌کند. این باعث بهبود کارایی و دقت در انجام معاملات می‌شود.
نکات مهم در مدیریت سرمایه غیرفعال
مدیریت سرمایه غیرفعال به معنای تصمیم‌گیری در مورد سبد سرمایه‌ای طی مدت زمان طولانی بدون انجام معاملات فراوان است. در این حالت، تریدر به جای انجام معاملات فعالانه و تغییرات مکرر در سبد سرمایه‌ای، سعی در حفظ و بهینه‌سازی ترکیب دارایی‌های خود دارد. در زیر تعدادی از نکات مهم در مدیریت سرمایه غیرفعال آورده شده‌اند:
تعیین اهداف مالی:
تریدر باید اهداف مالی خود را مشخص کند و سپس سبد سرمایه‌ای را بر اساس این اهداف ترتیب دهد. این اهداف می‌توانند شامل بازده مطلوب، حداقل ریسک، یا حتی افزایش دارایی‌ها در طولانی مدت باشند.
تنوع در دارایی‌ها:
تنوع بخشی از استراتژی مدیریت سرمایه غیرفعال است. با داشتن دارایی‌های مختلف، خطرات سرمایه کاهش می‌یابد و بازدهی متوسط بهبود می‌یابد.
تعیین نسبت سهام به دیگر دارایی‌ها:
تعیین نسبت مناسب سهام به دارایی‌های دیگر مهم است. تعدادی از تریدرها ممکن است بخواهند ترکیبی از سهام و سایر دارایی‌ها را انتخاب کنند تا به حداکثر افزایش دارایی‌ها یا کاهش ریسک بپردازند.
رصد و تحلیل دوره‌های طولانی:
در مدیریت سرمایه غیرفعال، نیاز است که تریدر به دوره‌های زمانی طولانی‌تر (مثل چندین ماه یا سال) توجه کند و تغییرات در سبد سرمایه‌ای خود را با توجه به تحلیل‌های بلندمدت در نظر بگیرد.
مدیریت ریسک:
تریدر باید قوانین صحیح مدیریت ریسک را رعایت کند و حاضر باشد به دستاوردهای منفی نیز تحمل پیدا کند. این شامل استفاده از ویژگی‌هایی مانند ضربه‌گیر (Stop-Loss) و تریلینگ‌استاپ می‌شود.
بررسی دوره‌های ناپیوسته:
در مدیریت سرمایه غیرفعال، نیاز است که تریدر به دوره‌های ناپیوسته و تغییرات محیط اقتصادی توجه کند و اگر لازم باشد، سبد سرمایه‌ای را بازنگری کند.
مزایا و معایب مدیریت سرمایه غیرفعال چیست؟
این نوع سرمایه‌گذاری به دلیل ویژگی‌ها و ساختار خاص خود، امتیازات قابل توجهی را برای سرمایه‌گذاران به ارمغان می‌آورد. این امتیازات می‌توانند برای افرادی که ترجیح می‌دهند مسیری راحت‌تر در بازارهای مالی طی کنند، جذاب باشند. برخی از مزایای مهم مدیریت سرمایه غیرفعال عبارتند از:
- 1. کارمزد و هزینه‌های کمتر در انجام عملیات و معاملات
- 2. پرداخت کمتر مالیات و هزینه‌های مرتبط
- 3. تنوع بالا در سبد سرمایه‌گذاری و کاهش ریسک تمرکز در سرمایه
- 4. دریافت سود مداوم و مستمر
- 5. کاهش ریسک تصمیمات اشتباه از سوی سرمایه‌گذار
از طرفی، باید نکات ضعف این رویکرد سرمایه‌گذاری را هم در نظر گرفت. این موارد در شرایط خاص ممکن است ضررهای قابل ملاحظه‌ای برای سرمایه‌گذار به همراه داشته باشند. در ادامه، فهرستی از معایب برجسته مدیریت سرمایه غیرفعال آورده شده است:
- 1. نداشتن بهترین عملکرد در حین روند صعودی بازار
- 2. نبود امکان شخصی‌سازی گسترده و قابل توجه از سوی سرمایه‌گذار
- 3. بازدهی کمتر در زمان وجود نوسانات گسترده در بازار
- 4. ریسک متمرکز شدن سرمایه در برخی از استراتژی‌ها
- 5. احتمال بروز خطای فنی در ردیابی عملکرد شاخص‌ها
استفاده از این رویکرد سرمایه‌گذاری نیازمند درک دقیق از مزایا و معایب آن است تا سرمایه‌گذاران بتوانند تصمیمات مناسبی بر اساس شرایط خود بگیرند.
مقایسه Passive Management با مدیریت سرمایه فعال چیست؟
مدیریت سرمایه غیرفعال (Passive Management):
هدف اصلی:
- هدف اصلی این نوع مدیریت، تقلیل هزینه‌ها و تحقق بازده مشابه یا نزدیک به شاخص بازار است.
- ترکیب سبد سرمایه‌گذاری بر اساس ترکیب شاخص بازار انجام می‌شود.
فعالیت مدیریتی:
- این رویکرد کمتر نیاز به فعالیت تصمیم‌گیری از سوی مدیران دارد؛ زیرا هدف اصلی اجرای استراتژی شاخص بازار است.
هزینه و کارمزد:
- هزینه و کارمزدها معمولا پایین‌تر هستند، زیرا معاملات بر اساس ترکیب شاخص بازار صورت می‌گیرد و نیاز به فعالیت تصمیم‌گیری مکرر کمتر است.
بازده مشابه شاخص:
- بازده سبد سرمایه‌گذاری معمولاً نزدیک به بازده شاخص بازار خواهد بود.
مدیریت سرمایه فعال:
هدف اصلی:
- هدف اصلی این نوع مدیریت، برتری نسبت به بازده شاخص بازار و بهره‌مندی از فرصت‌های سرمایه‌گذاری است.
- مدیران در این رویکرد سعی دارند با تحلیل دقیق و تصمیمات فعال، بازدهی بیشتری نسبت به شاخص بازار داشته باشند.
فعالیت مدیریتی:
- نیاز به تحلیل مستمر بازار، انتخاب دارایی‌ها، و اجرای تراکنش‌های فعالانه توسط مدیران سرمایه‌گذاری وجود دارد.
هزینه و کارمزد:
- هزینه‌ها و کارمزدها بیشتر ممکن است به دلیل نیاز به تحلیل و فعالیت مدیریتی بیشتر افزایش یابند.
بازده متناسب با مدیریت:
- بازده سبد سرمایه‌گذاری متغیر است و وابسته به موفقیت تصمیمات فعالانه مدیران است.
مدیریت سرمایه غیرفعال؛ بهترین روش برای کسب درآمد مستمر
در این مطلب از وبلاگ فراچنج، به توضیح مدیریت سرمایه غیر فعال پرداختیم. این شیوه از سرمایه گذاری برای سرمایه گذارانی که به هر دلیلی نمی‌توانند زمان زیادی را صرف رصد بازار کنند مناسب است. سرامایه گذاری غیر فعال به شما کمک می‌کند که در عین حال زمان کم تری را صرف کنید اما به طور مستمر از بازار سود بگیرید. با این حال Passive Management معایب مخصوص به خود را نیز دارد که آن ها را در این مطلب بیان کردیم و حتما لازم است که آن ها را هم مد نظر داشته باشید.
در مجموع، اگر دانش فنی زیاد در حوزه تحلیل تکنیکال ندارید و علاوه بر آن نمی‌توانید زمان زیادی را برای بررسی صرف کنید این سیستم می‌تواند برای شما یک گزینه مناسب محسوب شود.
نظرات کاربران